Onderstaand artikel is verschenen als onderdeel van de eerste editie van mijn nieuwsbrief. Stuur mij een email met als onderwerp "inschrijven" om de volledige nieuwsbrief vanaf nu rechtstreeks te ontvangen. Uw email adres wordt niet aan derden doorgespeeld.
Van de zes activaklassen waaruit
je als spaarder of belegger kan kiezen is het ongetwijfeld goud dat de meeste
emoties teweeg brengt bij mensen. (de andere vijf activaklassen zijn cash,
aandelen, obligaties, vastgoed en grondstoffen, maar daar komen we binnenkort
op terug in een artikel over vermogensopbouw).
Al meer dan 3000 jaar wordt goud
door “de mensen” aanzien als een symbool van rijkdom en macht.
Vandaag willen Westerse spaarders
en beleggers door de band genomen weinig of niets te maken hebben met goud, terwijl
het economisch opkomende Oosten duidelijk “pro” goud is.
Banken en overheden zijn
allergisch aan goud en de aantrekkingskracht die het heeft op spaarders die hun
kapitaal willen beschermen. Voor banken vertegenwoordigt een belegging in goud
een kapitaal waarop ze geen commissies ontvangen (en geloof mij, dat alleen is
al meer dan voldoende om goud de grond in te boren). Voor de overheid staat
goud kopen gelijk aan een motie van wantrouwen. Wantrouwen tegenover het geld
dat de overheid zelf uitgeeft, de koper van goud verkiest immers goud boven de
euro, dollar of gelijk welke andere munt.
Het mag u dus niet echt verbazen
dat goud in een hoekje moet worden gedrukt, soms met de meest belachelijke
argumenten. U hoorde bijvoorbeeld waarschijnlijk al dat goud geen rente
opbrengt!? En dat je het zelfs niet kan eten! En sedert de correctie in de
prijs van goud vorig jaar, hoort u nu ook dat goud eigenlijk alleen maar kan dalen.
Laten wij proberen om een eerste
stap te zetten in een logische redenering om wel voor goud te gaan.
Zoals in de disclaimer op de
eerste pagina gesteld, hebben we niet de ambitie financieel advies te
geven in deze nieuwsbrief. Ik ga hier wel mijn persoonlijke mening over goud
geven, waarom ik denk dat goud uiterst belangrijk is in de spaarpot van
iedereen. Ik denk dat ik die mening logisch kan onderbouwen en dat gaan we
proberen (vragen en/of opmerkingen steeds meer dan welkom).
Alvast mijn conclusie: 10% goud in portefeuille is echt een absoluut
minimum! Iemand die vandaag niet aan 10% van zijn/haar “vermogen” in goud komt,
die zit verkeerd!
Vandaag hebben we de plaats om
alvast drie redenen op te sommen om goud te overwegen:
Een eerste reden om goud te
hebben gaat op elk moment op: Goud als
verzekering, dan denken we al snel aan een economische schok of een rampscenario.
Toen ik meer dan 15 jaar geleden
mijn eerste stappen in de banksector zette, ben ik natuurlijk geïnteresseerd
als ik was in de financiële materie, in een aantal beleggingsboeken en publicaties
van vermogensbeheerders gevlogen.
Wat me in de die teksten sterk opviel
was dat hoewel goud op dat moment (we spreken 1998, de goudprijs schommelde
rond 300 dollar per Ounce) al achttien (18) jaar in een dalende trend zat van
steeds lagere prijzen jaar na jaar, dat de bankiers negatief waren over goud,
maar de vermogensbeheerders telkens een positie van 2% a 3% van de
portefeuilles in goud aanhielden.
Dergelijk percentage aan goud is
enkel nuttig in een economisch doemscenario. Een gebeurtenis waarbij
bijvoorbeeld de banksector omvalt, het betalingssysteem wegvalt, waarbij de
beurzen tijdelijk sluiten en de centrale banken genoodzaakt zijn om massale
hoeveelheden geld te drukken en in het systeem te brengen, omdat er een
allesvernietigende deflatie ontstaat.. De kans hierop is wel heel klein zegt u?
“Google” eens op Lehman Brothers
voor het begin van dit scenario…
Als zo’n situatie zodanig
verkeerd loopt dat het oude Internationaal
Monetair en Financieel Systeem (IMFS) heeft afgedaan en er een nieuw
financieel systeem zal moeten komen kan dit enkel en alleen met goud
als ruggengraat. Dat is meteen de reden waarom vermogensbeheerders die hun
stiel kennen nooit volledig uit goud zullen stappen.
“Waarom enkel met goud?” is dan
de logische vraag… J
De dirigenten van ons financieel
systeem zijn de Centrale Banken.
Deze centrale banken geven het geld uit (drukken) dat wij elke dag gebruiken in
de economie. Deze Centrale Banken hebben als ondernemingen natuurlijk ook een
boekhouding en een balans. Op de activazijde van centrale banken staat vandaag
van alles, leningen aan banken en overheden bijvoorbeeld, ook eventueel andere
deviezen die worden aangehouden, maar ook nog altijd een heleboel goud! Onze
eigen Europese Centrale Bank, de ECB, heeft momenteel zelfs 10 779 Ton goud op
haar balans staan! Dit goud is van de ECB zelf en van de lidstaten die de euro
als betaalmiddel gebruiken.
In een crisisscenario kunnen de
Centrale Banken het systeem dus NIET redden door de prijs van zilver op te
waarderen, ze hebben immers geen zilver voorraden. Als ze de prijs van goud maar
voldoende hoog zetten, kan er altijd een “nieuwe start” worden gemaakt!
Een relatief kleine positie in goud vóór de crash van het systeem, zal
dus automatisch een heel belangrijke positie worden na de reset van het
financieel systeem.
De mate waarin goud moet worden
opgewaardeerd in het nieuwe systeem zal afhangen van wat er nog overeind blijft
van het oude systeem. Des te groter de schade, des te hoger de “nieuwe”
goudprijs.
Een doemscenario is dus een
belangrijke reden om “wat” goud aan te houden in portefeuille. Deze reden blijft
steeds gelden, het is bijvoorbeeld ook niet zo dat wij onze brandverzekering
gaan opzeggen omdat onze woning vorig jaar dan toch niet is afgebrand.
Goud als verzekering blijft op ieder moment gelden.
Een tweede reden vandaag is dat goud in het verleden bewezen heeft dat
een “gezonde” portie goud in portefeuille ervoor zorgt dat het rendement van een
beleggingsportefeuille hoger ligt en
de mate waarin de portefeuille onderhevig is aan schommelingen (de
volatiliteit) kleiner wordt!
De mensen van Merk Investments hebben een studie
gedaan over de eventuele meerwaarde van goud in portefeuille over de periode van
1934 tot 2013. Een periode waarin goud eigenlijk een steeds kleinere rol is
gaan spelen in het IMFS (Internationaal Monetair en Financieel Systeem).
De conclusive van Merk Investments:
“At
first blush, our analysis may lead one to conclude investors may want to hold
30% or more in gold. However, we should really be asking the opposite question:
is it sensible for investors to have up to 70%, possibly more, of their
portfolio in stocks?”
“Op het eerste gezicht kan je misschien wel
besluiten dat je 30% of meer van je portefeuille in goud wil aanhouden. Maar
eigenlijk moeten we de vraag omdraaien: Is het verstandig voor beleggers om
70%, misschien meer, van hun portefeuille in aandelen te beleggen?”
U kan de studie desgewenst
nalezen via de link hierboven. Goud als manier om uw rendement op te krikken en
de volatiliteit te verlagen, wie had dat gedacht?
Een derde reden om goud in je spaarpot te stoppen is dat goud ons
vandaag wel bijzonder goedkoop lijkt
in een historisch perspectief!
Zoals daarnet al gesteld is goud
de laatste 100 jaar steeds verder naar de achtergrond gedrukt in het financieel
systeem. Van de zuivere goudstandaard die de meeste landen in Europa bij het
uitbreken van de eerste wereldoorlog, net 100 jaar geleden, verlieten blijft
helemaal niets meer over. En toch is goud nog steeds de absolute basis voor het
financieel systeem, zelfs vandaag terwijl de wereld officieel op een
dollarstandaard zit.
Wat de zaken echt interessant
maken vandaag is het feit dat de goudprijs in 2013 maar liefst 30% lager moest.
Westerse beleggers liepen elkaar voor de voeten om goud te verkopen… De vraag voor mij is dan duidelijk: Vermits elke verkoper
een koper moet vinden… Wie heeft al dat goud gekocht? Waarom en voor
wie moest de prijs eigenlijk naar beneden?
Omdat het “Westen” per saldo
duidelijk een verkoper was van goud in 2013 kijken we naar het “Oosten”…
India, decennia lang de grootste verbruiker van goud, kwam met een
importheffing op goud. Dit omdat de goudaankopen van de Indiase bevolking, de
handelsbalans van het land diep in het rood jagen. Hierdoor loopt India potentieel
het risico minder investeerders aan te trekken voor haar schuldpapier (obligaties).
Gevolg van de importheffing: Er
wordt intussen meer goud dan drugs gesmokkeld in India …
Per saldo zal India in 2013
waarschijnlijk toch minder goud hebben gekocht dan de voorgaande jaren, we
vinden 900 ton voor 2013 een conservatieve schatting.
Dit speelde in de kaart van …
China.
China wint steeds aan economisch belang maar heeft, in vergelijking
met de Westerse landen, erg lage goudvoorraden, zeker ook in verhouding tot de verzamelde
dollarreserves. Tot voor enkele jaren was het voor de Chinese bevolking zelfs
niet toegestaan om goud in bezit te hebben (dit is trouwens ook iets wat voor
alle Amerikanen het geval was, de lange periode tussen 1933 en 1974!). Vandaag
kunnen de Chinezen vrij goud kopen.
Nu China merkt dat haar
handelsoverschot vooral een grote berg “papieren” dollarreserves tot gevolg
heeft gehad, zijn ze duidelijk in actie geschoten:
Koos Janssen
heeft in relatief korte tijd naam gemaakt door zijn analyse van de Chinese
goudmarkt. Zijn grafiek:
Voor heel 2013 komt de Chinese
goudvraag uit boven 2 500 ton!!! De
wereldjaarproductie van goud staat op zo’n 2 700 ton, waarvan China als
grootste producent ter wereld al meer dan 400 ton boven haalt, goud dat dus niet
moet worden ingevoerd.
Indien de prijs van goud in 2013
gestegen was en niet gedaald, zou het voor China met zekerheid ONMOGELIJK zijn
geweest om dergelijke hoeveelheden goud aan te kopen!
China koopt het goud dat Westerse
beleggers verkopen, goud stroomt van het Westen naar het (opkomende) Oosten en
dat goud komt daar NIET meer uit de kluis.
Kwatongen beweren dus dat de
goudprijs moedwillig op de beurs enkele verdiepingen lager werd gezet om goud
“los te weken” bij die beleggers die goud wel hadden gekocht omdat het de
laatste jaren flink steeg, maar er het minste van begrepen.
De Westerse goudbelegger heeft
gereageerd zoals voorspeld…
Van zodra China op gelijke hoogte
staat qua goudbezit dan de Westerse landen, kon het er wel eens heel snel heel
slecht gaan uitzien voor de Amerikaanse dollar en het $IMFS (dollar gebaseerd Internationaal Monetair en Financieel
Systeem).
Intussen wordt de goudmarkt
krapper en krapper…
OK, dus China wil overduidelijk
heel veel goud voor haar Centrale bank en haar bevolking, ook andere opkomende
landen zullen echt letterlijk al het goud binnenhalen dat op de markt komt.
Dat geeft al aan dat goud belangrijk is, maar daarmee is nog niet voldoende aangetoond
dat goud vandaag een koopje is…
We hebben dus meteen stof genoeg
voor de volgende keer, dan gaan we kijken hoe de mijnbouwsector vandaag echt
wel gebukt gaat onder de lage goudprijs en we gaan een grote troefkaart
op tafel leggen, de belangrijkste reden voor goud in 2014 en daarna!
Het vervolg leest u in de februari editie van mijn nieuwsbrief. Stuur een email met als onderwerp "inschrijven" om de volledige nieuwsbrief editie januari 2014 en de nieuwsbrief februari 2014 via email te ontvangen.
Uw email adres wordt niet aan derden doorgespeeld.
