Bankentaks is unfair

Vandaag wordt er blijkbaar gestemd over de nieuwe bankentaks, volgens de standaard

Niet alleen lijkt er niemand door te hebben dat eender welke bankentaks toch enkel en alleen maar door de klanten van de banken kan worden betaald... Nu blijkt ook nog eens dat kleinere banken, die dus (voorlopig) niet van de ondergang moesten worden gered, in verhouding meer gaan betalen aan de nieuwe bankentaks.

De taks zal lager uitvallen voor banken die meer risico nemen met het geld van hun klanten.

Veel gekker moet het allemaal niet meer worden, we kunnen misschien beter allemaal gaan staken, alleen niet om dezelfde reden als de stakers van vandaag. (en laten we het bewust niet hebben over die "serrebewoners" die vandaag staken, het moet hier enigszins vriendelijk blijven...)

Wanneer gaan onze politici toegeven dat de meeste van hun oplossingen erger zijn dan het probleem?! Antwoord: nooit

Waarborg geen enkele rekening nog met een staatswaarborg en je zal zien dat bankieren vanzelf kleiner en veiliger wordt, helaas is zoiets vandaag compleet ondenkbaar.

Who is John Galt?

boekentip

http://www.amazon.co.uk/Atlas-Shrugged-Ayn-Rand/dp/0451191145

In 1957 publiceerde Ayn Rand haar meesterwerk, Atlas Shrugged (Atlas haalt zijn schouders op). Deze roman is (helaas) vandaag, meer dan vijftig jaar na de eerste publicatie, actueler dan ooit.

Een turf van meer dan 1000 pagina's nodigt niet direct uit tot lezen, toch zal iedereen die de moeite doet om dit meesterwerk te doorworstelen versteld staan van de vooruitziendheid van deze roman.













Ayn Rand werd geboren in Rusland in 1905. Na de communistische revolutie installeerden de communisten een erg repressief bewind in Rusland, Rand vluchtte en verhuisde naar Amerika in 1926. Ze zou het communisme haar leven lang bestrijden en werd een vurige aanhanger van de individuele vrijheid.

Bij het publiceren van Atlas Shrugged werd de roman vooral negatief onthaald, Rand's opvattingen over het religie en sex botsten met de rechterzijde in het Amerika van de jaren vijftig, terwijl haar grondige haat voor het communisme en haar "recht op egoïsme" niet goed viel bij de linkerzijde.

Toch is het boek sedert de publicatie constant in productie geweest en werden er miljoenen exemplaren van het boek gedrukt. De lezers van Time Magazine riepen Atlas shrugged uit tot tweede invloedrijkste boek van de twintigste eeuw, na de bijbel.

Er wordt gezegd dat elke "Fortune 500" CEO of CFO Atlas Shrugged minstens één maal gelezen heeft.

We verklappen alvast de eerste legendarische zin uit de roman.

Who is John Galt?



lachen met Atlas Shrugged:

the bigger picture

Correctie in de goudmarkt, daar komen de goudberen weer, ze zijn alom tegenwoordig en voorspellen nog maar eens het einde van de goud-hausse. "Nevermind" dat ze ook bij de vorige toppen de bal compleet mis sloegen, ze gaan gewoon door. Wij geven ze de aandacht die ze verdienen, zo weinig mogelijk.

Ook de goud-timers, de speculanten die proberen om hun "boterham" te verdienen door in en uit de papieren goudmarkt te springen, zijn zowat volledig uit de goudmarkt. Hulbert Financial Digest volgt hen en geeft aan dat momenteel slechts 0,3% van deze goud-timers op long posities goud zouden zitten.

Wat denken wij?

Deze goudmarkt zit nog zelfs niet in de buurt van de uiteindelijke top, de fundamentele redenen voor een hogere goudprijs in de toekomst staan als een huis, al laten we deze fundamenten vandaag voor wat ze zijn.
Tussentijdse correcties zijn vervelend als je naar de prijs kijkt, maar ze zijn ook maar wat ze zijn, tussentijds...

We maakten volgend grafiekje:

chart courtesy: www.netdania.com

Dit is voor ons de belangrijkste grafiek voor goud, de goudprijs in euro op weekbasis (één verticaal streepje = één week).

Op deze grafiek kunnen we een zeer krachtige trendlijn (lichtgroen) terugvinden, deze trendlijn verbindt de belangrijke tussentijdse toppen in de goudmarkt van vandaag.

Omdat dit een logaritmische grafiek is, betekent deze rechte lijn een toename met een constant percentage per jaar. Deze lijn vertegenwoordigt een constante stijging van, in dit geval, maar liefst 23,3% per jaar.

Omdat deze blog natuurlijk puur entertainment is en zeker geen advies wil geven, kunnen we eens een leuke oefening doen.

Terwijl iedereen naar beneden kijkt, gaan wij naar boven kijken...

We gaan er van uit dat de volgende TOP in de goudmarkt opnieuw tot aan onze trendlijn reikt.

Wanneer? De gemiddelde tijd tussen twee toppen was tot op vandaag zo'n 15 maanden (top naar top). De huidige top viel in september 2011, de volgende top kan dus al voor december 2012 zijn.

Koersdoel? 23,3% per jaar vanaf de vorige top (€ 1350 /Oz) geeft als koersdoel € 1750/Oz voor de volgende top. (trouwens 1Oz = 1 ounce = 31,1034 gram)

De koers vandaag? Terwijl we dit schrijven € 1220/Oz.

Resultaat: Dat geeft een potentieel rendement op 12 maanden van 43% voor de goudprijs in euro!!!

Hoe realistisch is dit?

Technische analyse is altijd de ene kans tegen de andere afwegen en kan enkel een meerwaarde geven aan een fundamentele analyse en in geen geval de fundamentele analyse vervangen. Dit is dus gewoon koffiedik kijken, maar we hebben wel een heel krachtige trendlijn te pakken. Dit scenario is dus perfect logisch, zonder enige garantie.



Wat mag je binnenkort op de blog verwachten:

- Waarom de papieren prijs van goud gaat crashen, terwijl de fysieke prijs gaat ontploffen.
- Schuld = tijdbom
- USA en USD - vandaag nog in de luwte - blijft dat zo?
- De euro gaat niet verdwijnen!
- Inflatie/hyperinflatie/Deflatie

Afklop goud

We openden maandag nog rond 1680USD/Oz, vandaag is daar meer dan 100 dollar vanaf.

Deze correcties zijn helemaal niet ongewoon, elke serieuze dip in de goudprijs is en blijft een koopkans.





Al voldoende goud in portefeuille? Scherm uitzetten en relax!

Marc Faber geeft een tip

Wanneer deze sympathieke Zwitser spreekt luisteren wij, en laatst had hij een aandelentip voor ons...

Sparen en beleggen in de schuld van een ander.

We hadden eerder een lening al eens bekeken en zagen dat we via een lening consumptie uit de toekomst naar vandaag kunnen halen.

Naar aanleiding van de huidige situatie, willen we volgende vraag stellen:


Wat indien we vandaag al meer consumptie uit de toekomst hebben gehaald dan we ooit kunnen terugbetalen?


Het is immers duidelijk dat er de laatste jaren heel veel schulden zijn opgebouwd en dat we echt ver zijn gegaan in het maken van schulden. Anders was er vandaag immers geen vuiltje aan de lucht. Maar zijn we al definitief te ver gegaan? We gaan niet proberen deze vraag hier en nu te beantwoorden maar bekijken even de gevolgen van de twee mogelijke antwoorden...

Indien we NEE kunnen antwoorden op deze vraag dan is de huidige crisis van voorbijgaande aard, besparingen en politiek bijsturen kunnen en zullen helpen, de schulden geraken onder controle en vroeg of laat is het weer allemaal “business as usual”.

Maar wat indien we JA overwegen als antwoord?

Hebben we niet allemaal ergens het gevoel dat we nu toch wel echt voor een uitdaging staan?

We moeten immers vandaag nogal rare sprongen maken, zoals besparen in onze uitgaven en tegelijk onze economie stimuleren. Besparen betekent dat geld moeilijker te bekomen zal zijn, stimuleren wil zeggen geld gemakkelijker ter beschikking stellen. Dankzij deze "spreidstand" kunnen we dan onze economie uit de crisis laten groeien, om zo weer onze schulden te kunnen betalen... U neemt het ons hopelijk niet kwalijk dat dit een redenering is waar we ernstige vragen bij hebben.

Maar goed, we gaan er nu eens van uit dat we JA moeten antwoorden op de vraag van daarstraks. We hebben dus vandaag al teveel geleend en kunnen dit onmogelijk terugbetalen.

Dan kan deze crisis niet meer worden opgelost door gewoon de tijd zijn werk te laten doen, hij kan evenmin worden opgelost door onze economie te laten groeien of door te besparen in onze uitgaven.

Dan gaan we dus onvermijdelijk naar een andere financiële architectuur, een ander financieel systeem! En dan zal de overgang naar een nieuwe architectuur niet voor iedereen pijnloos zijn!

Even terug naar ons verhaal van de lening...

Elke lening heeft iemand die het geld wil lenen en gebruiken om te consumeren; maar bij een lening heeft ook iemand het geld op tafel gelegd, iemand die het geld uitleent. De spaarder is zo iemand die zijn/haar vermogen uitleent aan iemand anders. Het vermogen van de spaarder is de overschot die de spaarder heeft, hij/zij wil die overschot vandaag nog niet consumeren maar ergens in de toekomst pas.

We maakten een eenvoudig grafiekje over de wereldwijde toestand van de spaarder vandaag. (Dit is een schatting op basis van de ons beschikbare gegevens, enkel en alleen over het financiële vermogen, dus exclusief vastgoed en andere “tastbare” zaken)

31% spaardeposito's
24% obligaties privé sector
19% overheidsobligaties
25% aandelen
1% goud









We noemen iedereen die een reserve heeft een spaarder, wij vragen ons trouwens af wanneer iemand nu een spaarder, een belegger of een speculant is. Ze hebben allemaal een reserve, we noemen ze allemaal spaarders en ze hebben hun financieel vermogen (dus zonder hun vastgoed en andere tastbare bezittingen) ongeveer belegd/gespaard zoals hierboven in de grafiek.

Wat valt ons op: De spaarder van vandaag belegt een groot deel van zijn vermogen in de schuld van iemand anders.

bezit van de spaarder = spaardeposito = schuld van de bank
bezit van de spaarder = overheidsobligatie = schuld van de overheid
bezit van de spaarder = obligaties privé sector = schuld van de privé sector

Dus niet minder dan 74% van de financiële rijkdom van de gemiddelde spaarder zit vandaag in de schuld van iemand anders.

We hebben daarstraks aangenomen dat we al meer schulden zijn aangegaan dan we ooit kunnen terugbetalen, dat wil zeggen dat er voor de spaarders onvermijdelijk verliezen gaan volgen! Deze verliezen kunnen op twee manieren tot stand komen, door deflatie of door (hyper)inflatie.

Welk van de twee het dan wordt? Heel binnenkort wat meer uitleg hierover!

Voor nu, het belangrijkste antwoord op de vraag van daarstraks "Wat indien we vandaag al meer consumptie uit de toekomst hebben gehaald dan we ooit kunnen terugbetalen?" is.. Indien we JA moeten antwoorden, dan gaan er onvermijdelijk verliezen volgen voor alle spaarders die hun rijkdom beleggen in de schuld van een ander!

gerucht 1 + gerucht 2

beurzen schieten de lucht in

Deze namiddag stijgen de wereldbeurzen fors op het bericht dat diverse centrale banken beslist hebben om de liquiditeit te verhogen, het wordt nu voor banken gemakkelijker om aan dollars te geraken (en indien binnenkort nodig, ook aan euro).

Vreugde alom op de beursvloer, al is die vreugde wellicht wat misplaatst. Niet alleen zijn zulke dagwinsten een bijna exclusief voorrecht van berenmarkten, de reden voor de plotselinge tussenkomst kon wel eens ernstig zijn.

Het gerucht gaat immers momenteel dat deze operatie nodig was omdat een grote Europese bank op omvallen stond (gerucht nummer 2)...

Vorige maand al, deed het verhaal de ronde dat een bepaalde Franse bank geen dollarkrediet meer kon krijgen (gerucht nummer 1)...

2 geruchten bij elkaar = pure speculatie natuurlijk ;)

update donderdag: zerohedge meent te weten dat het een andere Franse bank was die eerder deze week op omvallen stond...

Staatsbons deel2

Sedert deze morgen daalt de rente op Belgisch schuldpapier fors.

Dat heeft als gevolg dat de uitgifte van de staatsbons wat minder duur is dan gisteren (maar wel nog steeds te duur). Op de grafiek ziet u de looptijd (x-as) en het rentepercentage (y-as).

We hebben twee verschillende curves getekend. De bovenste curve is de "actuariële" rente, de internationale standaardmanier om het rendement van een obligatie te bepalen.

Daaronder, en voor ons veel belangrijker, de rente die wij in België netto ontvangen op jaarbasis bij aankoop van Belgische obligaties. Merk op dat ik obligaties en schuld "vrij" door elkaar gebruik ;)

Nu heb ik in de onderste curve met opzet een fout gemaakt, ik hou immers hier géén rekening met het feit dat betaalde coupons ook nog een rendement kunnen behalen tot de eindvervaldag. Op deze manier doe ik een klein beetje aan onderschatting van het rendement.

We zien enkele opmerkelijke dingen op dit grafiekje:

Voor de curve met het actuariële rendement is het niet moeilijk om de drie recente uitgiftes van staatsbons te vinden, de curve daalt daar immers drie maal fors!

Ten tweede blijkt het toch opletten voor ons op de secundaire markt. Door de roerende voorheffing (en ja, we hebben hier 21% gebruikt voor alle bestaande leningen en 15% voor de drie staatsbons), en door het feit dat je bij de aankoop van obligaties rekening moet houden met de "verlopen rente", kan het rendement voor u en mij netto toch wel anders uitpakken dan verwacht.

UPDATE VOOR DE DUIDELIJKHEID: Obligaties zijn momenteel niet de activaklasse waarin ikzelf wil beleggen, niet in Belgische, niet in andere...

Uitgifte Staatsbons

Het agentschap van de schuld debtagency.be geeft deze week nieuwe staatsbons uit op 3 jaar (coupon 3,50%), 5 jaar (coupon 4,00%) en 8 jaar(coupon 4,20%), dat is intussen weinigen ontgaan.

Intekenen kan nog tot vrijdag 2 december... Yves Leterme maakt reclame en gaat zeker zelf ook intekenen...

Maar, de marktsituatie zorgt ervoor dat deze uitgifte absoluut niet aan de juiste voorwaarden gebeurt. De rente op Belgisch papier steeg fors de voorbije week, het agentschap van de schuld besliste om de prijs van de staatsbons niet aan te passen, en dus staatsbons boven de prijs te verkopen.

Of vandaag het juiste moment is om in obligaties te beleggen laten we even in het midden (hint: we zitten in een schuldencrisis vandaag), maar eigenlijk zou dus zeker niemand meer mogen intekenen op deze uitgifte.

Als u toch in Belgische schuld wil beleggen, koop dan een OLO (staatslening) op de secundaire markt.

Bij de koersen van vandaag is uw netto rendement op een secundaire obligatie zowat even groot als uw bruto rendement op een nieuwe staatsbon! (en dan rekenen we al met 21% roerende voorheffing)

Deze avond lezen we dat er intussen meer dan één miljard is opgehaald met de huidige uitgifte en dat Didier Reynders droomt van een grote staatslening in de loop van volgend jaar. Die zou tot 40 miljard !!! kunnen opbrengen.

In principe is het natuurlijk wenselijk dat wanneer België rente betaalt op haar schuld dat deze rente dan liefst bij Belgen terecht komt. Zo blijft het geld immers binnen België en kan het alleen maar positieve effecten hebben op onze economie. Rente aan buitenlanders uitbetalen brengt natuurlijk helemaal niets bij voor de Belgische economie.

Maar de bedenking die ik me direct maak: Dat kapitaal staat vandaag op bankrekeningen bij banken die er, op zijn zachtst gezegd, niet echt rooskleurig voorstaan. Moet ik er een tekeningske bij maken wat er gebeurt wanneer de Belgische banken 40 miljard aan gelden op spaarrekeningen zouden verliezen?

Bottom line: Kijk dus zeker niet naar de overheid voor financieel advies ;)

lenen

Door middel van een lening kunnen we consumptie uit de toekomst naar vandaag halen...

Als ik een nieuwe wagen wil kopen, dan kan ik daar voor sparen door bijvoorbeeld 3 jaar lang een gedeelte van mijn inkomen opzij te zetten. Als ik na drie jaar genoeg gespaard heb, ga ik de wagen kopen, ik kan dus ergens in de toekomst consumeren (de wagen aankopen binnen 3 jaar).

Nu kan ik het ook anders doen, in de plaats van voor een wagen te sparen en pas binnen drie jaar een wagen te kunnen kopen, kan ik ook vandaag al een lening aangaan. Ik ga de wagen vandaag nog kopen en beloof gedurende de volgende jaren het geleende bedrag, plus interest, terug te betalen.

Omdat geld niet uit het niets ontstaat, moet ik van iemand lenen, meestal zal ik gaan lenen bij een bank.
De bank maakt het geld ook niet zelf, het geld dat de bank aan mij wil lenen kan komen van twee bronnen: Van spaarders of van een centrale bank.

Een spaarder heeft een reserve (spaargeld) opgebouwd, als deze spaarder zijn/haar spaargeld aan de bank wil lenen (zodat de bank het mij kan lenen), dan ontvangt die spaarder een vergoeding hiervoor. Deze vergoeding noemen we rente.

De spaarder krijgt dus rente om niet vandaag al te consumeren maar zijn/haar consumptie uit te stellen, zodat iemand anders vandaag wel al kan consumeren.

Als het geld voor onze lening niet komt van een spaarder, dan komt het van een centrale bank. Centrale banken kunnen namelijk geld uit het niets creëren. Zij kunnen er dus voor zorgen dat er leningen ontstaan, zonder dat daar eerst iemand voor gespaard heeft! Een centrale bank creëert dus geld uit het niets en leent dit geld dan tegen vergoeding (rente) uit. Overbodig om te vermelden dat u en ik dit niet kunnen kopiëren zonder in de gevangenis te vliegen.

Centrale banken kunnen onbeperkt geld “drukken”, ze kunnen evenwel de waarde van geld niet bepalen. Als een centrale bank teveel geld drukt dan riskeert ze waardevermindering van al het geld in omloop, inflatie. Centrale banken moeten dus een soort evenwichtsoefening doen, ze zullen genoeg geld drukken zodat er vlot leningen kunnen worden verstrekt, maar ze mogen niet teveel geld drukken want anders verliest de markt het vertrouwen in de munt en daalt de waarde van al het geld (inflatie).

Conclusie: iemand die spaart stelt zijn consumptie uit tot ergens in de toekomst, iemand die leent die haalt consumptie vanuit de toekomst naar vandaag.

Heel binnenkort koppelen we dit aan de situatie van vandaag!

Overheid profiteert van domheid

Hoe ingewikkelder het probleem, hoe meer mensen voor de oplossing ervan op de overheid vertrouwen. We komen het tegenwoordig zowat elke dag tegen, goed om weten dat het niet alleen een lokaal probleem blijkt ;)

artikel via faqt.nl: overheid floreert bij domme mensen

De titel lijkt me verkeerd gekozen want met intrinsieke domheid heeft het weinig te maken. Het is dus de bereidheid om een echte inspanning te doen die ontbreekt, en dat blijkt "in" ons te zitten.

Dit heeft grote gevolgen, ook voor de mensen en hun "centen". De financiële wereld is immers complexer dan ooit geworden. We moeten dus het beheer over ons geld over laten aan specialisten, alleen begrijpen de meeste specialisten het vandaag ook niet meer.

Is het gek dat in een maatschappij waar 99% niet eens weet wat geld juist is, dat het grootste deel van de spaarders en beleggers de laatste tien jaar alleen maar verliezen of uiterst lage rendementen kan laten zien?

Ook vandaag willen de meeste mensen zo weinig mogelijk weten over die ingewikkelde financiële crisis. Maar het lot van hun spaarcentjes hangt, meer dan ooit, af van de juiste keuzes in de komende jaren.

De meerderheid zal dus nog lang naar de overheid blijven kijken om onze problemen op te lossen.

niet voor mij... blog away